1. Rubberen buismaatmeting: binnendiameter, buitendiameter, buitendiameter van de verstevigingslaag, wanddikte, concentriciteit, lijmdikte van de binnen- en buitenlaag, binnendiameter van de montage. De nieuwe nationale norm en ISO hebben lengte- en meetpuntmarkeringen toegevoegd, en pijploze verbindingen en methoden voor het meten van de lengte van rubberen buizen met verschillende buisverbindingen vastgelegd.
2. Hydraulische test Verificatiedruktest: Controleer of de slang en het geheel gedurende de jaren 30-60 lekken, vervormd en beschadigd zijn onder verificatiedruk. Drukvervormingstest: Houd de gespecificeerde druk (werkdruk, verificatiedruk of andere druk lager dan de verificatiedruk) gedurende 1 minuut vast en meet de veranderingen in lengte en buitendiameter, torsiehoek en buiging van de rubberen buis. Barstdruktest: Bepaal de druk wanneer de rubberen buis barst bij de gespecificeerde drukverhogingssnelheid. Lektest: Bewaar bij een statische druk van 70% van de minimale barstdruk gedurende 5 minuten, herhaal dit één keer en controleer op lekkage of schade. Omdat bij de test vaak gebruik wordt gemaakt van water en de viscositeit van de daadwerkelijke vloeistof anders is, kunnen de bij kamertemperatuur gemeten barst- en lekdruk iets lager zijn.
3. Buigtest bij lage temperatuur Stijfheid bij lage temperatuur: De rubberen buis wordt geklemd op een torsiewiel met een diameter van 12 maal de binnendiameter van de rubberen buis. Na 6 uur parkeren bij lage temperatuur is het gemeten koppel bij 180° draaien binnen 12 seconden hetzelfde als gemeten bij standaardtemperatuur. De verhouding van het verkregen koppel. Buigen bij lage temperatuur: De rubberen buis wordt geklemd op een twijnwiel met een diameter van 12 maal de binnendiameter van de rubberen buis. Na 24 uur parkeren bij lage temperatuur wordt deze binnen 10 seconden 180° gedraaid om te controleren of het binnen- en buitenrubber broos en beschadigd is. De eenvoudigste test om de brosheid van een rubberen buis bij lage temperaturen te meten, is door het monster bij lage temperatuur 90° te buigen, of een deel ervan te bevriezen.rubberen buisen druk het 1/2 samen om te zien of het broos is. Een andere methode is om een zware hamer van een bepaald gewicht te gebruiken om vrij te kunnen vallen. Impact op het monster om te zien of het monster bros is.
4. Buigtest: Nadat u de rubberen buis tot op zekere hoogte hebt gebogen, meet u de verhouding van de minimale buitendiameter van het gebogen deel tot de buitendiameter vóór het buigen, het doorlaatvermogen van de stalen kogel en de buigkracht bij het onder druk zetten van de buis.
5. Afvlakkingstest: Evacueer binnen 1 minuut en houd deze gedurende 10 minuten vast. Rol vervolgens een stalen kogel met een diameter van 0,9 maal de binnendiameter van de rubberen buis om de mate van bezwijken van de rubberen buis te controleren. Sommige normen gebruiken het meten van de veranderingssnelheid van de buitendiameter van de rubberen buis om de mate van vervorming van de rubberen buis uit te drukken.
6. Test van de hechtsterkte tussen de lagen: De meeste rubberen buizen voor auto's zijn gevlochten slangen met een diameter van minder dan 50 mm. Bij de test worden gewoonlijk lange stroken van 10 mm of 25 mm brede monsters gebruikt, en ook ringen van 25 mm breed, die onder een hoek van 90 ° worden afgepeld. De treksnelheid bedraagt 25 mm/min.
7. Vloeistofwandpenetratietest: Sluit onder normale druk de rubberen slang aan op een container gevuld met een bepaalde vloeistof en sluit de opening van de container af. Plaats het testapparaat horizontaal en weeg vervolgens regelmatig de gehele test, veroorzaakt door de vloeistof die door de rubberen slang naar buiten dringt. De massa van het apparaat verandert om de penetratiesnelheid van de vloeistof te bepalen.
8. Volume-expansietest: De rubberen buis mag geen duidelijke volumeveranderingen veroorzaken onder de druk van de overgebrachte vloeistof. De methode voor het meten van de volume-uitbreiding is door de rubberen buis aan te sluiten op een hydraulische bron en het vloeistofvolume te meten nadat de rubberen buis met het andere uiteinde is uitgezet. meetbuizen zijn aangesloten. Verhoog de druk in de rubberen buis tot de testdruk om de rubberen buis uit te zetten, sluit vervolgens de hydraulische bron en open de klep die op de meetbuis is aangesloten. Op dit moment stijgt de vloeistof in het volume-expansiedeel in de meetbuis en kan het geëxpandeerde volume worden gemeten.
9. Reinheids- en extractietest: voor brandstofRubberen buizenVloeistof C wordt gewoonlijk gebruikt om de rubberen buis te injecteren, deze na 24 uur parkeren te legen en de binnenwand schoon te maken met vloeistof C. Verzamel de geïnjecteerde en gespoelde C-vloeistof, filter de onoplosbare onzuiverheden eruit, droog en weeg om het gewicht te krijgen van de onoplosbare onzuiverheden, en druk de zuiverheid uit door het aantal onzuiverheden op het binnenoppervlak van de rubberen buis of de maximale grootte van de onzuiverheden; verdamp en droog de gefilterde oplossing, weeg om het gewicht van de oplosbare stoffen te verkrijgen. Gebruik vervolgens methanol om de wasachtige substantie uit de verdamping en droogte van het bovengenoemde filtraat te extraheren. Het verkregen methanolextract wordt drooggedampt en het gewicht van de wasachtige substantie wordt bepaald.
10. Zoutsproeitest: Plaats het slangsamenstel in de zoutnevel gevormd door een waterige oplossing van 5% natriumchloride bij 35°C. Controleer na 24 uur of het metaal van de leidingverbinding gecorrodeerd is.
